مدیریت آبخوان های ساحلی به منظور مقابله با تهاجم آب شور دریا با استفاده از روش بهینه سازی

آب های زیرزمینی یکی از با ارزش ترین منابع آب به لحاظ کمی و کیفی است. این مسئله در نواحی ساحلی و جزایر نمود بیشتری پیدا می کند. تهاجم آب شور دریا به سفره های آب زیرزمینی در این مناطق سبب آلوده شدن منابع آب زیرزمینی می گردد. هدف از انجام تحقیق، بهینه سازی عملیات پمپاژ و مکان یابی چاه، به عنوان راهکارهای مقابله با پدیده تهاجم آب شور و مدیریت آبخوان های ساحلی، می باشد. این کار با در نظر گرفتن قیودی که از پیشروی آب شور دریا جلوگیری می کند، صورت گرفته است. الگوریتم ژنتیک و مدل شبیه سازی جریان- انتقال شوری به عنوان ابزارهای اصلی مورد استفاده قرار گرفتند. مدل شبیه سازی براساس حل معادلات دیفرانسیل حاکم بر جریان وابسته به چگالی و انتقال نمک به روش اجزاء محدود بنا نهاده شد. الگوریتم ژنتیک با دریافت اطلاعات مورد نیاز از مدل شبیه سازی، به بهینه سازی دبی چاهها و موقعیت آنها می پردازد.کاربرد پروسه بهینه سازی با در نظر گرفتن چهار چاه پمپاژ بر روی آبخوان ساحلی و محصور اوکیناوای ژاپن، مورد بررسی قرار گرفت. دبی بهینه با در نظر گرفتن قیدهای مختلف و همچنین دبی بهینه به همراه موقعیت بهینه چاهها برای سه حالت تعیین گردید.